ਜਦੋਂ ਲੋੜ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਲੋੜ ਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥੀਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਛਾਵਾਂ।
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਬਣ ਕੇ ਪਰਛਾਵਾਂ।
ਜਦੋਂ ਮਸਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹੱਲ ਹੋ ਗਏ।
ਅਸੀਂ ਵੀਤਿਆ ਜ਼ਮਾਨਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਏ।
😓😓😓