ਕਿ ਨਾਲ ਖੜਨ ਦੇ ਵਾਧਦੇ ਕਰਕੇ ਨਾਲ ਖੜਿਆ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ,
ਜਿਵੇਂ ਲੜਿਆ ਸੀ ਹਰ ਇੱਕ ਲਈ ਮੇਰੇ ਲਈ ਲੜਿਆ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ,
ਕਿ ਦਿਲ ਚ ਸਬਰ ਰੱਖ ਮੈਂ ਡੋਰ ਉਸ ਰੱਬ ਤੇ ਛੱਡੀ ਗਿਆ,
ਇੱਥੇ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਆਇਆ ਹਰ ਕੋਈ ਬਸ ਜੜਾਂ ਹੀ ਵੱਡੀ ਗਿਆ ,
ਮੈਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਤੇ ਅੱਗੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸਭ ਭੇਤ ਲੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਰਹੇ,
ਪਾਗ਼ਲ ਇੰਨੇ ਸੀ ਕਿ ਜ੍ਹਿਨਾਂ ਨੇਂ ਰਵਾਇਆ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਬਿਰਦੇ ਰਹੇ ,
ਕਿ ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਹਾਸੇ ਰੱਖ ਕੇ ਮੈਂ ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸੀ,
ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਇਦਾਂ ਵਗਾ ਕੇ ਮਾਰਿਆ ਮੈਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਹਰ ਇੱਕ ਤੇ ਬੋਝ ਸੀ ।