ਦੇਹ ਸ਼ਿਵਾ ਬਰ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਨ ਤੇ ਕਬਹੂੰ ਨ ਟਰੋੰ।। ਨ ਡਰੋਂ ਅਰਿ ਸੌਂ ਜਾਇ ਲਰੋੰ ਨਿਸਚੌ ਕਰ ਅਪਨੀ ਜੀਤ ਕਰੋਂ।। ਅਰ ਸਿਖ ਹੋਂ ਆਪਨੇ ਹੀ ਮਨ ਕੈ ਇਹ ਲਾਲਚ ਹਉ ਤਉ ੳਚਰੋਂ।। ਜਬ ਆਵ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤ ਹੀ ਰਨ ਮੌ ਜੂਝ ਮਰੋਂ।