ਬੰਦੇ ਨੀਚ ਨੇ ਸਦਾ ਨੀਚ ਰਹਿਣਾ ਭਾਵੇਂ ਬਖਸ਼ ਦਿਓ ਓਹਨੂੰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ ਕਾਲੇ ਕਾਵਾਂ ਗੰਦ ਫਰੋਲਣਾ ਏ ਲਾਈਆ ਥਾਲੀਆ ਕਦੋਂ ਨੇ ਰਾਸ ਆਈਆ ਦਗੇਬਾਜ਼ਾ ਨੇ ਦਗਾ ਕਮਾਵਨਾ ਏ ਲੱਖ ਕਸਮਾ ਭਾਵੇਂ ਹੋਣ ਖਾਈਆ ਓਹਨਾ ਆਖਰ ਨੂੰ ਰੋਣਾ ਰਮਨ ਸ਼ਾਇਰਾ ਜਿੰਨਾ ਯਾਰੀਆ ਖੋਟਿਆ ਨਾਲ ਲਾਈਆ