ਮਿਜ਼ਾਜ ਦੇ ਸੀ

ਮਿਜ਼ਾਜ ਦੇ ਸੀ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਸਦਾ ਸਫ਼ਰ 'ਚ ਰਹੇ |
ਨਾ ਇੱਕ ਵੀ ਅੱਖ 'ਚ ਵਸੇ ਉਂਝ ਹਰਿਕ ਨਜ਼ਰ 'ਚ ਰਹੇ |

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫ਼ਾਸਲੇ ਰੱਖਕੇ ਕਿਵੇਂ ਹੈ ਅਪਣਾਉਣਾ!
ਹੁਨਰ ਏਹ ਜਾਣ ਲਵੇ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਗਰ 'ਚ ਰਹੇ |