ਉੱਠਾਂ ਸਵੇਰੇ ਧਰਤੀ

ਉੱਠਾਂ ਸਵੇਰੇ ਧਰਤੀ ਖਿਸਕੇ ਖ਼ਬਰ ਰੋਜ਼ ਇੱਕ ਪੜ ਕੇ 

ਲਾਸ਼ ਜੀ ਤੁਰਦੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆਵੇ ਕਿਸੇ ਪਾਪੀ ਨਾਲ ਲੜ ਕੇ 

ਧਰਮ ਦੇ ਨਾ ਤੇ ਦੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹੱਥ ਖੂਨ ਨਾਲ ਰੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਰੱਬ ਵੀ ਅੱਡੋ ਅੱਡ ਕਰ ਲਏ ਉਹੋ ਜਿਹੇ ਹੁਣ ਧੰਦੇ ਹੁੰਦੇ 

ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਹੀ ਮਾਰ ਨੇ ਜਾਂਦੇ ਜੋ ਨੀਤ ਤੋਂ ਗੰਦੇ ਹੁੰਦੇ 

ਥਾਲੀ ਵਿੱਚ ਸੁਰਾਖ ਜੋ ਕਰ ਜੇ ਬੰਦਿਆਂ ਜਿਹੇ ਨਾ ਬੰਦੇ ਹੁੰਦੇ 

ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਖੋਲ ਕੇ ਦੇਖਾਂ ਨਾਚ ਜੇ ਪਏ ਨੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਗੱਲਾਂ ਸਵਾਦ ਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਮੈਂਟਾਂ ਉਹੀ ਸਭ ਲਈ ਚੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਗਾਲ਼ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਰਿਵਾਜ ਹੀ ਬਣਿਆ ਬੋਲ ਇਹਤੋਂ ਵੀ ਮੰਦੇ ਹੁੰਦੇ 

ਮਹਾਨ ਰਿਹਾ ਨਾ ਭਾਰਤ ਮੇਰਾ ਸੱਚੇ ਸੂਲੀ ਟੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਕੰਨ ਤਾਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਪਰ ਸੁਣਿਆ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕੰਧੇ ਹੁੰਦੇ 

ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਮਾਰ ਜਾਵੇ ਜੋ ਬੰਦੇ ਨਹੀਂ ਉਹ ਰੰਦੇਂ ਹੁੰਦੇ 

ਜਾਤ ਪਾਤ ਹੋਇਆ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੁੱਠੇ ਹੀ ਸਭ ਪੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਅੱਗ ਹੈ ਲਾਈ ਦੇਖਦੇ ਨਹੀਂ ਜੋ ਅੰਧੇਂ ਹੁੰਦੇ 

ਅੰਨੇ ਹੋਏ ਜਿਸਮ ਦੀ ਭੁੱਖ ਚ ਖੋਰੇ ਕਿਹੜੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ ਹੁੰਦੇ 

ਕਿਸੇ ਲਈ ਮੁੱਦਾ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅੱਗ ਲੱਗੇ ਨਾ 

ਨਰਸਰੀ ਦੀ ਬੱਚੀ ਨਾ ਛੱਡੀ ਤੇ ਨੀਰ ਵੀ ਅੱਖੋਂ ਵੱਗੇ ਨਾ 

ਰਾਵਣ ਨੇ ਤਾਂ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾਇਆ ਤੇ ਕਲਯੁਗੀ ਕੋਈ ਛੱਡੇ ਨਾ 

ਇੱਜਤਾਂ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਹੋਈ ਜਾਣ ਤੇ ਰੱਬ ਵੀ ਆਵੇ ਅੱਗੇ ਨਾ 

ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਮਾਰ ਕੇ ਦੇਖ ਲੈ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ ਫਿਰਦਾ 

ਪੈਸਾ ਹੀ ਮੁੱਖ ਮੰਨ ਕੇ ਬਹਿ ਗੇ ਇੰਨਸਾਨ ਇੰਨਸਾਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ ਫਿਰਦਾ

ਜਿਹਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗੇ ਫਿਰਦੇ ਉਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈਵਾਨ ਹੈ ਫਿਰਦਾ 

ਜੀਹਨੂੰ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਦੇ ਚੁਣਿਆ ਸੀ ਉਹੀ ਕਰਦਾ ਘਾਣ ਹੈ ਫਿਰਦਾ 

ਜਿੱਥੇ ਜਾਵੇ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਦਾ ਫੋਕਾ ਫਿਰੇ ਇਵੇਂ ਮਾਣ ਜਾ ਕਰਦਾ 

ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਤਾਂ ਸਮਝ ਜੋ ਚਾਲਾਂ ਹੋਈ ਦੇਰ ਤੇ ਕੀਹਨੂੰ ਧਿਆਉਗੇ 

ਮੈਂ ਸਿੱਖ ਕੱਟੜ ਮੈਂ ਹਿੰਦੂ ਕੱਟੜ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾ ਲੈ ਕੇ ਜਾਉਗੇ 

ਆਪਸੀ ਰੰਜਿਸ਼ ਲੈ ਕੇ ਬਹਿ ਗਈ ਹੁਣ ਲੀਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਉਗੇ 

ਪਿੰਡੋਂ ਪਿੰਡ ਤਾਂ ਆਣ ਵੜੇ ਨੇ ਹੁਣ ਵੀਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਉਗੇ 

ਜੋ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੀ ਖਾਈ ਨੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਉਹ ਨੀਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਉਗੇ 

ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਮੰਦਿਰ ਮਸਜਿਦਾਂ ਤਾਂ ਬਚਾ ਲੋ ਗੇ ਪਰ ਧੀਆਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਉਗੇ।